Wiersz „Płeć"

Płeć

Nie ma już męskości

Nie ma  bo wymarło

Zastąpiona łatwym

Obrzydliwym lenistwem

Zagracona szybkim łączem

Zakryta modą i swobodą

Nie ma już męskości

Nie ma kobiecości

Wszyscy równi

Sprawiedliwy czas dla ludzi nastał

Płeć nie ogranicza

Społecznie wyszliśmy z ram

Fizjologii, rozmnażania, odżywiania

Ogranicza nas ciało

Marzymy o szarości, bezsmaku

O mdłości

Pierwsze już mamy

Mdłości gdy wymarły gatunek oczywistości

Stanie nam na horyzoncie

Takie archeologiczne okropności

Wolność i swoboda

To jest dopiero wygoda!

Wybór członka wolny, nieukierunkowany

To by była nuda

Wydzierana i chuda

Najlepiej bez biustu

Kobieta triumfu

Przepraszam, błąd rzeczowy

Człowiek triumfu

Człowiek przecie rodzaj męski

Co tu zrobić

Tez nie żeński

Znowu nam ta nienaturalna biologia wchodzi

Najlepiej nijaki

Tak będzie idealnie

Każdy jaki chce dziecinny, dwojaki

Ono człowiek

Wprost idealny!